მსოფლიო მთავრობა – ანტიკრიზისული იარაღი? – გუჯა ხაბაძის ბლოგი

ძლიერი ინდივიდუალიზმის საფუძველზე შეიძლება მძლავრი პრობლემების გადაჭრა, მაგრამ როდესაც პრობლემის მასშტაბები ინდივიდის მაქსიმალურ შესაძლებლობებს აღემატება, წინაღობის დაძლევის ერთადერთ მექანიზმად სხვა ინდივიდებთან გაერთიანება რჩება.

ეს პათოსი მოქმედებს სახელმწიფოების ჭრილშიც.

ისტორიის განვითარების ყველა ეტაპზე საზოგადოება აცნობიერებდა, რომ სახელმწიფოთაშორისი ალიანსები პოლიტიკური და ეკონომიკური ვითარების სტაბილიზაციისა და შემდგომ, მისი შენარჩუნების ყველაზე მკვეთრ გზას წარმოადგენდა.

ბოლო დროს ასეთი კოლაბორაციის ნათელ მაგალითებს წარმოადგენენ სხვადასხვა ეთნო-კულტურული ნიშის მატარებელი ქვეყნების ერთი იდეის გარშემო გამაერთიანებელი ორგანიზაციები: ჩრდილო-ატლანტიკური გაერთიანება , ევროკავშირი, დიდი შვიდეული და სხვა.

გამაერთიანებელ ორგანიზაციებს ლომის წვლილი მიუძღვის ყოველგვარი

გამოწვევის დამარცხებაში, მაგრამ რა მოხდა მაშინ, როცა გლობალური წნეხის წინ აღმოჩნდა მსოფლიო? ორგანიზაციულმა გაერთიანებებმა ყველაფერი გააკეთეს “უხილავი მტრის” დარტყმის შესამსუბუქებლად, მაგრამ შედეგი ისეთი მძიმეა, რომ მოწოდებული სარგებელი და მხარდაჭერა ცალკეული სახელმწიფოებისთვის მაინც არ აღმოჩნდა საკმარისი ფატალური შედეგის სრული პრევენციისთვის.

დიდი ბრიტანეთის ყოფილმა პრემიერ-მინისტრმა გორდონ ბრაუნმა მსოფლიო ლიდერებს მოუწოდა ერთიანი გლობალური მთავრობის ფორმირებისკენ.

მისი განცხადებით:

” ეს არ არის ისეთი ტიპის გამოწვევა, რომლის დაძლევა შეიძლება ერთი სახელმწიფოს ქმედებების საფუძველზე, ამ ყველაფერს სჭირდება კოორდინირებული გლობალური პასუხი”

ასევე აღნიშნა, რომ ახლანდელი კრიზისი არსობრივად განსხვავდება სხვა ყველა კრიზისისგან, რომელიც უპრეცენდენტო ერთობის გარეშე ვერ გადაიჭრება.

“მსოფლიო მთავრობის” იდეა ითვალისწინებს მთელი მსოფლიოს მასშტაბით ერთი აღმასრულებელი ხელისუფლების ჩამოყალიბებას. მსოფლიოს თითოეულ რეგიონში პოლიტიკური თუ ეკონომიკური მდგომარეობის სტაბილიზაციასა და თანაცხოვრების უმაღლესი ხარისხის დანერგვას.

მსოფლიო მთავრობის იდეას საზოგადოების ნაწილი სკეპტიკურად უყურებს, რადგან მას კაცობრიობის კულტურული სიმდიდრის დასრულების საფრთხედ აღიქვამს, ხოლო ნაწილი ამ ყველაფერს დადებითად ახასიათებს, როგორც შესაძლებლობას ყოველი ტიპის გამოწვევის გადალახვისთვის.

თქვენ როგორ მიგაჩნიათ, უნდა მოხდეს თუ არა დიდი ბრიტანეთის ყოფილი პრემიერ-მინისტრის შეთავაზების განხილვა?